Springen u de tranen ook niet in de ogen als u leest over de zelfmoord van Tim Ribberink? Deze 20-jarige student (hij zat in het tweede jaar van de lerarenopleiding geschiedenis aan de Hogeschool Windesheim in Zwolle) verkoos de dood boven zijn "hel" hier op aarde. In een brief aan zijn ouders schreef hij:
"Lieve pap en mam, Ik ben mijn hele leven bespot, getreiterd, gepest en buitengesloten. Jullie zijn fantastisch. Ik hoop dat jullie niet boos zijn. Tot weerziens, Tim"
Is het niet hartverscheurend? En beschamend?
Ik weet uit eigen ervaring hoe meedogenloos kinderen kunnen zijn, heb het zelf aan den lijve ondervonden. Jaren later werd mijn oudste zoon, hij zal zo'n 8 jaren oud geweest zijn, voor van alles en nog veel meer lelijks uitgemaakt omdat hij op school had verteld dat hij supporter van Ajax was. Sport verbroedert, maar (betaald) voetbal bepaald niet (sluit het zichzelf hierdoor niet uit van sport?).
Nee, kinderen kunnen écht genadeloos zijn (van wie hebben ze dat, of is het dan toch waar dat de mens van nature zondig is?) en zachte karakters kunnen daar aan onderdoor gaan.
Naar alle waarschijnlijkheid kent iedereen wel één of meer schrijnende voorbeelden van slachtoffers van pesterijen uit zijn/haar directe omgeving.
In mijn examenklas, we hebben het over 1971-1972 (ben ik al zo oud?), zat een jongen die ietwat kromgebogen door het leven ging. Ik weet eerlijk gezegd niet wat hem fysiek hinderde, wel weet ik dat hij met regelmaat tijdens de handarbeidlessen door de betreffende leraar werd vernederd.
In die tijd durfden leerlingen nog niet veel terug te zeggen tegen de leerkrachten dus zagen we het (helaas!) lijdzaam aan. In dezelfde klas zat een andere jongen, deze blonk uit in volleybal, een sport die veel werd beoefend tijdens de gymnastieklessen. Aan het begin van zo'n les mochten de beste twee spelers, waaronder die uitblinkende jongen, elk een team kiezen. Nu verwacht je van fanatieke jongens, van zo'n 16 jaren oud, dat ze dan voor de beste spelers kiezen, met als doel: de overwinning. Echter, deze jongen koos iedere keer weer als eerste de geplaagde jongen én diens vriend (deze had een bril met z.g. sterke glazen). Pas daarna keek hij om naar de besten van de resterende spelers.
De geplaagde jongen en zijn vriend oogden absoluut niet sportief maar kropen door het in hen gestelde vertrouwen en door de aanmoedigingen van de uitblinker en de rest van hun medespelers dusdanig uit hun schulp dat hun team met regelmaat won. Je zag ze opfleuren en aan zelfrespect winnen!
Waarom schrijf ik dit artikel?
Niet met de illusie dat in de nabije toekomst het pesten de wereld uit zal zijn, maar met de hoop dat een ieder die de liefde van Jezus in zijn/haar leven kent zich zal gaan bekommeren om de "geknakte" zielen, bij wie de levensvlam "uitdooft".
Doe zoals God Zelf doet:
“Het geknakte riet zal Hij niet verbreken, de uitdovende vlaspit zal Hij niet uitblussen; naar waarheid zal Hij het recht doen uitgaan.” (Jesaja 42:3 HSV)
“Ik zal Zelf Mijn schapen weiden en Ik zal ze Zelf doen neerliggen, spreekt de Heere HEERE. Het verlorene zal Ik zoeken, het afgedwaalde zal Ik terugbrengen, het gebrokene zal Ik verbinden, en het zieke zal Ik versterken, maar het welgedane en het sterke zal Ik wegvagen. Ik zal ze weiden zoals het hoort.” (Ezechiël 34:15-16 HSV)
Onze God bekommert Zich om de zwakkeren, de bedroefden, de zieken, de gebrokenen.
Moeten wij dit ook niet doen?
Ik denk dat met name voor de Christelijke jeugd - kinderen, tieners en (jong) volwassenen - een belangrijke taak is weggelegd, nl. het omzien naar leeftijdgenoten die gepest, gekweld worden door diegenen die noch hun verstand noch hun hart laten spreken, die bewust of onbewust uitgaan van het goddeloze "recht van de sterkste".
Woedt achter deze pesterijen (ik heb het niet over een incidenteel plagerijtje) niet een geestelijke oorlog? Wordt Satan niet "mensenmoordenaar" genoemd:
“U bent uit uw vader de duivel, en wilt de begeerten van uw vader doen; die was een mensenmoordenaar van het begin af, en staat niet in de waarheid, want er is in hem geen waarheid. Wanneer hij de leugen spreekt, spreekt hij vanuit wat van hemzelf is, want hij is een leugenaar en de vader van de leugen.” (Johannes 8:44 HSV)
Bid gericht voor hen die gepest worden en tracht met veel liefde door te troosten en te bemoedigen, want zij hebben heus talenten meegekregen, weer op te bouwen wat anderen moedwillig willen afbreken. Vertel hen over en bouw ze op met de geweldige liefde van onze Heiland, Messias Jezus.
Tijdens het overdenken van dit artikel kwam mij het volgende fragment uit John Bunyan's boek "De Christenreis naar de eeuwigheid" in gedachten. Het gaat in dit gedeelte over de personen UITLEGGER en CHRISTEN:
"Ik zag daarna, dat UITLEGGER CHRISTEN bij de hand nam en hem leidde naar een plaats, waar een vuur tegen de muur brandde; hierbij stond een man, die gedurig water in het vuur goot om het te blussen, doch het brandde al hoger en heter.
"Wat wil dit zeggen?" vroeg CHRISTEN en UITLEGGER antwoordde: Dit vuur is het werk der genade in het hart; die er water in giet, om het te temperen en ten enenmale te blussen, is de duivel; maar u merkt dat het vuur des te hoger en heter brand. De oorzaak hiervan zal ik u eens laten zien," vervolgde UITLEGGER en bracht CHRISTEN aan de achterzijde van de muur, waarbij hij iemand zag met een vat in de hand, waaruit hij gedurig en heimelijk olie in het vuur goot.
"Wat betekent dit?" vroeg CHRISTEN en UITLEGGER antwoordde: "Dit is Christus, die het werk, dat Hij in het hart begonnen is, met de olie van zijn genade steeds onderhoudt (“Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.” (2 Corinthiërs 12:9 HSV)), waardoor de zielen van Zijn volk zich als begenadigd blijven vertonen, ondanks alle pogingen, die de duivel daartegen aanwendt.
Dat hij juist achter de muur stond, om het vuur aan te houden, leert u, dat het een bestreden ziel zeer bezwaarlijk valt te zien, hoe het werk der genade in haar wordt onderhouden."
In dit gedeelte wordt beschreven hoe Satan probeert af te breken terwijl Christus herstelt, en uiteindelijk overwint, ondanks al Satan's pogingen.
Zo kunnen wij, Christenen, groot én klein, het verschil maken in deze wereld door om te zien naar onze medemens.
Laat het "geknakte riet" niet breken, laat de "uitdovende pit" niet worden uitgeblust!
De apostel Paulus schreef:
“Word niet overwonnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.” (Romeinen 12:21 HSV)
én
“Laat daarom ieder van ons zijn naaste behagen ten goede, tot opbouw.” (Romeinen 15:2 HSV)
Vertrouw op onze Almachtige God want Hij heeft beloofd ons nabij te zijn en te helpen:
“Heb Ik het u niet geboden? Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat.” (Jozua 1:9 HSV)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten