dinsdag 3 juli 2012

70 Dankbaar en blij.....

Op zondag 1 juli jl. begon ik aan mijn 69ste artikel, over "hoop",
Dit is nog niet af, maar nu verschijnt intussen wél het 70ste artikel.
Wat is er gebeurd waardoor ik afwijk van de normale volgorde?

Wel, afgelopen donderdag 28 juni werd ik gebeld door LogiJob (zij verzorgen werving en selectie van logistiek personeel) dat er een bedrijf in Rhoon bijzonder gecharmeerd was van mijn CV. Zij wilden graag met mij praten, dat gesprek vond gisteren plaats.

U zult wel begrijpen dat er tussen donderdag en maandag door velen voor dat gesprek is gebeden aangezien ik al 28 maanden werkloos was en zo'n 150 afwijzingen had zien voorbij komen.

De man van LogiJob had me verteld dat er meestal een 1ste en een 2de gesprek zijn, dan eventueel een voorstel wat dan tot iets positiefs zou kunnen leiden.

Tijdens het gesprek viel meteen de informele sfeer van het bedrijf op: ik zat in pak en de manager van de bewuste afdeling zat in spijkerbroek. De dame van Human Resources vroeg me nog of mijn vorige werkgever zo formeel was...
Al met al was het, in mijn ogen, een heel ontspannen en prettig gesprek. De dame informeerde me dat ze via LogiJob zouden laten weten hoe e.e.a. verder ging. De manager zei: "Kom de volgende keer maar gewoon in spijkerbroek!"
Klinkt toch positief, niet?

Vanochtend belde Logijob en vroeg me hoe het gesprek was gegaan. Ik gaf de man mijn indruk weer waarna hij me vertelde dat hij slecht nieuws had: "Ze willen geen 2de gesprek met je!"

Wat een domper! Ik had er zo'n goed gevoel over gehad en zo op de Heer vertrouwd dat Hij me deze baan zou geven.

"Ze willen dat je morgen bij ze begint." ging de man van LogiJob verder, de schurk!

Bij nader inzien kan het trouwens zijn dat ik de volgorde van zijn woorden verwisseld heb, dat moet u me dan maar vergeven...

Blijkbaar was er tijdens het gesprek zo'n goede "klik" tussen ons drieën geweest waardoor ik direct mocht komen.

Wat een feest! Wat een overstelpende reden tot dankbaarheid aan de Drieënige God van Israël!

Tranen van geluk en dankbaarheid vloeiden, niet alleen bij Sieta en mijzelf, maar ook bij geliefden die al zo lang voor ons baden.

Wat hebben we toch een heerlijke God, een Vader die ons NOOIT loslaat.
Lees maar in Psalm 23:
“Een psalm van David. De HEERE is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Hij doet mij neerliggen in grazige weiden, Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren. Hij verkwikt mijn ziel, Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid, omwille van Zijn Naam. Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij. U maakt voor mij de tafel gereed voor de ogen van mijn tegenstanders; U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over. Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven. Ik zal in het huis van de HEERE blijven tot in lengte van dagen.” (Psalmen 23:1-6 HSV)

De laatste jaren leken écht door een dal "vol schaduw van de dood" te voeren, de gifbeker leek maar niet leeg te raken. Slechts door volhardend (zie artikel 66) op God te vertrouwen bleven we overeind.

Als mijn oud-collega's bij Hapag-Lloyd aan het zuchten en steunen waren vanwege een probleem tijdens een los- en laadoperatie o.i.d. kon ik ze meestal opbeuren met de simpele woorden: "Morgen is dat probleem weer geschiedenis", m.a.w. "gewoon aanpakken en oplossen, het gaat weer voorbij!".

Hoe apart het misschien ook mag klinken, toch is het zo dat elke dag dat je door hét dal loopt, je die ook weer eerder achter je laat. Weer ééntje minder, hoeveel er ook te gaan mogen zijn.
Volharding leidt je tenslotte naar het eind van het dal, daarom staat er in de tekst van Psalm 23 ook het woordje "door". Je moet er wel dóór, samen met de Here Jezus, zodat je er niet in blijft dwalen.....

Ik weet niet wat de toekomst gaat brengen, ik weet niet of we nu écht bij het eind van het dal zijn. Ik weet wél dat God ons in Zijn Hand houdt en dat we bij Hem veilig zijn, om Jezus' Wil.

Hij verhoort nog steeds gebeden!

Ik vind het getal "70" écht meer bij zo'n bericht passen dan "69"...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten