Volgens het gratis on-line woordenboek van van Dale betekent het woord "eerlijk":
1. "betrouwbaar"
2. "openhartig" (=zonder iets te verzwijgen, oprecht)
Afgaande op bovenstaande betekenissen is het niet moeilijk om te bedenken dat er slechts weinig mensen op deze aardbol te vinden zullen zijn die altijd eerlijk zijn, vrijwel iedereen heeft wel iets waar hij/zij liever niet over praat. Daar hebben de politiek en de zakenwereld écht geen patent op......
Van Gods kinderen wordt nadrukkelijk verwacht dat ze eerlijk zijn, eerlijk ten opzichte van Hem, zichzelf en de medemens:
“opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld,” (Filippenzen 2:15 HSV)
Toch schieten we daarin nog wel eens tekort, terwijl we toch kunnen weten vanuit Gods Woord:
“...en alle gemeenten zullen weten dat Ik het ben Die nieren en harten doorzoek, en Ik zal u geven eenieder naar uw werken.” (Openbaring 2:23b HSV)
Als we willens en wetens niet eerlijk willen zijn, moeten we dus niet raar opkijken als we op één of andere manier vermaand/gecorrigeerd worden. Zelf heb ik, jaren geleden, tot mijn schande een ernstige les geleerd middels mijn kinderen: belofte maakt schuld!
Beter géén belofte dan een loze belofte.
Als we iets beloven, dienen we het ook na te komen, anders zijn we niet betrouwbaar, en dus niet eerlijk!
Gelukkig is onze Vader altijd betrouwbaar:
“Ik heb toch niet lichtvaardig gehandeld door mij dit voor te nemen? Of zijn de dingen die ik me voorneem, voornemens naar het vlees, zodat het bij mij zou zijn: ja, ja en tegelijk nee, nee? Maar God is getrouw: ons woord tot u is niet ja en nee geweest. Want de Zoon van God, Jezus Christus, Die onder u gepredikt is door ons, namelijk door mij, Silvanus en Timotheüs, was niet ja en nee, maar ons woord is in Hem ja geweest. Immers, zovele beloften van God als er zijn, die zijn in Hem ja en in Hem amen, tot verheerlijking van God door ons.” (2 Corinthiërs 1:17-20 HSV)
Bij ons is het nog wel eens "ja beloven" en "neen doen", maar dat komt bij de God van Israël niet voor, sterker nog:
"de Zoon van God, Jezus Christus....was niet ja en nee..." (vers 19)
Christus is het vleesgeworden ja-woord van de Almachtige! Dat werd me in een goede preek nog eens bijzonder duidelijk gemaakt.
Onze Heiland en Verlosser is heel duidelijk:
“Maar Ik zeg u: Zweer in het geheel niet, niet bij de hemel, want dat is de troon van God; niet bij de aarde, want dat is de voetbank van Zijn voeten; en ook niet bij Jeruzalem, want dat is de stad van de grote Koning. Ook bij uw hoofd mag u niet zweren, want u kunt niet één haar wit of zwart maken; laat uw woord ja echter ja zijn en uw nee nee; wat hierboven uitgaat, is uit de boze.” (Mattheüs 5:34-37 HSV)
We moeten dus standvastig zijn en vasthouden aan het juiste.
In de, in mijn ogen ondergewaardeerde, film "The Obsession" speelt Ben Kingsley een orthodoxe jood welke drie medici heeft vermoord. Dit deed hij omdat ze weinig tot geen aandacht hadden besteed aan zijn doodzieke, vijfjarige, zoontje, welke vervolgens tijdens een taxirit naar een ander ziekenhuis overleed.
Nadat hij zichzelf heeft aangegeven wordt hem een advocaat toegewezen. Deze advocaat (Alec Baldwin) is bijzonder ambitieus en schuwt geen enkele manier om zijn doel te bereiken.
De jood wil echter terechtstaan voor zijn daden en wil zijn straf niet ontlopen door zichzelf ontoerekeningsvatbaar te laten verklaren, terwijl zijn advocaat daar juist op aandringt.
De advocaat noemt vervolgens de jood "niet realistisch", een uitdrukking welke eerlijke en verantwoordelijke mensen wel vaker te horen krijgen: je bent toch niet goed bezig als je jezelf benadeelt door eerlijk te zijn???
Het antwoord van de jood is: "Mensen zeggen dat het moeilijk is om het juiste te doen maar dat is niet moeilijk. Als je eenmaal weet wat het juiste is, is het moeilijk om dat dan níet te doen...."
Moeten we niet trachten eerlijk te zijn, ook al lijkt het of we daarmee onszelf benadelen? Verkwanselen we Bijbelse principes om wille van geld of positie?
“Want wat zal het een mens baten als hij heel de wereld wint en aan zijn ziel schade lijdt?” (Markus 8:36 HSV)
Natuurlijk gaat het in deze Bijbeltekst allereerst over de mens zonder Christus, maar lijden we ook geen schade aan onze ziel als we omwille van "de wereld" de waarheid verbloemen?
Nog even terug naar de film: de advocaat komt langzaam onder invloed van de jood en biecht tijdens een gesprek een zonde op, waarna de jood hem de volgende bemoedigende woorden zegt:
"Een goed mens ís niet zonder zonden. Echter, hij erkent en belijdt zijn zonden!"
Aan het eind van de film doet de advocaat wat juist is, ziet vervolgens zijn droomcarrière in rook opgaan en gaat de jood de gevangenis in. Een triest einde?
Nee, want de waarheid is niet verzwegen en heeft zelfs schuldigen aan een ander misdrijf aan het licht gebracht!
Hoevelen zouden het anders hebben gedaan en de waarheid geweld hebben gedaan? Hoevelen kleuren de waarheid in naar eigen behoefte?
Een ouderling zei eens tegen me: "Jij hebt jouw waarheid en ik de mijne".
Is dat ueberhaupt mogelijk? Er bestaat toch maar één waarheid !
Als op een groot kruispunt twee auto's op elkaar botsen en er vanuit verschillende richtingen getuigen op af komen, wie spreekt dan de waarheid? Misschien niemand, maar naar alle waarschijnlijkheid spreken ze allemaal een gedeeltelijke waarheid en is het de taak van de politie of verzekeringsmaatschappij om de ware toedracht te achterhalen. Uiteindelijk is het ongeval maar op één manier gebeurd...
Vinden we dit niet terug in de Nederlandse kerken en gemeenten?
Allen hebben hun eigen opvattingen en kunnen of willen blijkbaar niet inzien dat Gods Woord geen puzzelboek is maar duidelijke richtlijnen geeft voor ons leven met Hem. Wordt niet de Bijbelse waarheid naar eigen behoefte en/of traditie ingekleurd? Hoe moet dan de bekeerling een goed geestelijk huis vinden?
Laten we toch eerlijk zijn en één worden zoals Christus wenst in Zijn gebed:
“En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.” (Johannes 17:20-23 HSV)
Op zo'n manier één worden, vraagt om eerlijkheid: zonden erkennen en belijden, en gehoorzaam worden aan Gods Woord!
Twee voorbeelden over eerlijkheid:
1. De misdadigers aan het kruis naast de Here Jezus:
“En een van de misdadigers die daar hingen, lasterde Hem en zei: Als U de Christus bent, verlos dan Uzelf en ons. Maar de andere antwoordde en bestrafte hem: Vreest zelfs u God niet, nu u hetzelfde vonnis ondergaat? En wij toch rechtvaardig, want wij ontvangen straf overeenkomstig wat wij gedaan hebben, maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan. En hij zei tegen Jezus: Heere, denk aan mij, als U in Uw Koninkrijk gekomen bent. En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn.” (Lukas 23:39-43 HSV)
De ene wil zijn verdiende straf ontlopen en vraagt Christus om hen drieën te verlossen. De andere echter is eerlijk ten opzichte van God, zijn medemens en zichzelf en ontvangt daarvoor genade!
2. Koning David:
Van hem werd al geschreven voordat hij koning werd:
“Maar Achimelech antwoordde de koning en zei: Wie van al uw dienaren is zo trouw als David, de schoonzoon van de koning, die u voortdurend gehoorzaam is, en geëerd is in uw huis?” (1 Samuël 22:14 HSV)
En in Handelingen 13:22 staat geschreven dat de Almachtige David "een man naar Mijn Hart" noemt, maar waarom?
Het vers gaat verder met "die alles zal doen wat Ik wil".
Ik denk dat het vooral was vanwege zijn eerlijkheid en gehoorzaamheid. Natuurlijk, hij was ook moedig, en niet alleen in de strijd.
Hij was ook niet zonder zonden: hij pleegde overspel met de vrouw van zijn soldaat Uria, welke vervolgens zwanger werd. Om zijn schuld te verbloemen liet hij de soldaat uit het leger terughalen en stuurde hem naar zijn vrouw. De soldaat weigerde echter enkele malen waarna David hem uiteindelijk in de frontlinie liet plaatsen opdat hij gedood zou worden.
Zijn dat de daden van een man Gods?
Nee, absoluut niet, daarom komt de profeet Nathan hem vertellen dat God alles heeft gezien, het afkeurt en een oordeel over David's huis heeft geveld:
“Waarom hebt u dan het woord van de HEERE veracht, door te doen wat slecht is in Zijn ogen? U hebt Uria, de Hethiet, met het zwaard gedood. Zijn vrouw hebt u tot vrouw genomen en hem hebt u door het zwaard van de Ammonieten gedood. Welnu dan, het zwaard zal voor eeuwig niet van uw huis wijken, omdat u Mij veracht hebt en de vrouw van Uria, de Hethiet, genomen hebt om u tot vrouw te zijn. Zo zegt de HEERE: Zie, Ik breng onheil over u uit uw eigen huis, en zal uw vrouwen voor uw ogen nemen en hen aan uw naaste geven; die zal op klaarlichte dag met uw vrouwen slapen. Voorzeker, ú hebt in het geheim gehandeld, maar Ík zal dit doen ten aanschouwen van heel Israël en in het volle licht.” (2 Samuël 12:9-12 HSV)
David verzint geen enkel excuus:
“Toen zei David tegen Nathan: Ik heb gezondigd tegen de HEERE...” (2 Samuël 12:13a HSV)
David is niet zonder zonde, maar erkent en belijdt ze!
Dat is de reden dat zijn leven gespaard blijft:
“...En Nathan zei tegen David: De HEERE heeft ook uw zonde weggenomen; u zult niet sterven. Omdat u echter door deze zaak de vijanden van de HEERE zeer hebt doen lasteren, zal wel de zoon die u geboren is, zeker sterven.” (2 Samuël 12:13-14 HSV)
Beseffen wij wel altijd dat als wij zondigen, "de wereld" dat aangrijpt als een gelegenheid om de God van Israël te bespotten?
Ondanks dat David om genade vraagt door middel van bidden, smeken en vasten, overlijdt op de zevende dag het kind. In tegenstelling tot hoe menig ander zou reageren, wordt David niet boos op zijn Schepper, maar aanvaardt zijn straf als een man.
Hij is eerlijk ten opzichte van God en zichzelf!
Aan het eind van zijn leven zegt hij:
“En ik weet, mijn God, dat U het hart beproeft, en dat U behagen schept in wat billijk is...” (1 Kronieken 29:17a HSV)
Onze Vader schept genoegen in onze oprechtheid, waarom worden dan mensen die eerlijk willen zijn, ook door christenen, regelmatig min of meer belachelijk gemaakt?
Verdient eerlijkheid dan geen respect?
Wat betekent het woord "respect" nu eigenlijk?
Volgens het eerder genoemde woordenboek van van Dale betekent het:
1. eerbied (=gevoel van hoogachting)
2. ontzag
Wordt dit woord niet dagelijks misbruikt? Hoe vaak zegt men respect te hebben voor iemands mening terwijl, bij wijze van spreken, minachting uit de mondhoeken druipt?
Natuurlijk dienen we respect te hebben voor iemands recht op een mening, maar dit houdt toch niet automatisch in dat we alle meningen dienen te respecteren?
Onze Heiland had geen respect voor de meningen/daden van de Farizeën en schriftgeleerden:
“Maar de Heere zei tegen hem: Welnu, Farizeeën, u reinigt de buitenkant van de drinkbeker en van de schotel, maar uw binnenste is vol roofzucht en boosaardigheid. Onverstandigen! Heeft Hij Die het buitenste maakte, ook niet het binnenste gemaakt? Geef echter de inhoud ervan als liefdegave en zie, alles is voor u rein. Maar wee u, Farizeeën, want u geeft tienden van de munt en de wijnruit en van alle kruiden, maar u gaat voorbij aan het recht en aan de liefde van God. Deze dingen zou men moeten doen en die andere dingen niet nalaten. Wee u, Farizeeën, want u hebt de voorste plaatsen in de synagogen en de begroetingen op de markten lief. Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want u bent net als de graven die niet zichtbaar zijn: de mensen die erover lopen, weten het niet. Een van de wetgeleerden antwoordde en zei tegen Hem: Meester, wanneer u deze dingen zegt, behandelt U ons ook smadelijk. Maar Hij zei: Wee ook u, wetgeleerden, want u legt de mensen lasten op die moeilijk zijn om te dragen, en zelf raakt u die lasten niet met één van uw vingers aan.” (Lukas 11:39-46 HSV)
Duidelijke taal ten opzichte van mensen die totaal verkeerd bezig waren.
Laten wij dus ook niet huichelen, maar liefdevol en duidelijk zijn naar onze medemens toe.
Respect verdient toch eerlijkheid?
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten