Om de een of andere reden heb ik altijd wat sympathie gehad voor dhr. Dries van Agt. Het zal wel aan zijn taalgebruik e.d. hebben gelegen. Nooit zal ik vergeten hoe hij, als premier, tijdens een debat in de Tweede Kamer, een briesende Joop den Uyl van repliek diende met de kalme woorden: "Meneer den Uyl, verheffing van de stem brengt ons niets dichter bij de waarheid." Heerlijk toch?
Echter, vorige week verdween die sympathie als sneeuw voor de zon. Wat deze heer toen tegen een interviewer zei over de situatie Israël<=>Hamas maakte me behoorlijk ontstemd. Kort na Kerstfeest 2008 begon Israël met een luchtoffensief t.o.v. de Hamas in de Gaza-strook, waarbij helaas honderden doden vielen omdat Hamas haar wapentuig, naar horen zeggen, gewoon in woonwijken pleegt te stationeren.
De heer van Agt zei enige dagen later, toen het dodental aan Palestijnse zijde op ca. 225 was gekomen, dat Israël buitensporig geweld gebruikte en dat haar aanvallen in enige dagen zeker tienmaal zoveel doden had opgeleverd als alle raketbeschietingen van Hamas sinds begin 2004.
Ik vraag me nog steeds af of de man zelf wel begreep wat hij zei: sinds begin 2000 (!) beschiet Hamas het volk Israël zeer frequent met raketten. Toen Israël in 2005 uit Gaza trok, vervijfvoudigde het aantal aanvallen. Inmiddels zijn er zo'n 4.000 raketten op Zuid-Israël afgevuurd.
Kan meneer van Agt niet proberen zich voor te stellen wat dat voor de bevolking, welke binnen het bereik van de raketten woont, betekent?
Als het luchtalarm gaat, hebben de bewoners van bijvoorbeeld het stadje Sderot 15 seconden om een schuilkelder te bereiken: daarna slaat de raket in. De aanhoudende spanning is onverdraaglijk. Veel volwassenen en 33% van de kinderen in Sderot lijden als gevolg hiervan aan een posttraumatische stress-stoornis. Hamas heeft de wapenstilstand misbruikt om sterkere en dodelijker wapens in te slaan en weigert de beschietingen te staken.
Als Israël eind 2008 terugslaat, mag dat dan niet?
Hamas vuurt nóg elke dag raketten af en heeft nu ook in Iran gefabriceerde Grad-raketten (naar Russisch basisontwerp) met een bereik van meer dan 30 kilometer. Dat is te zien aan de plaatsen die worden geraakt, bijvoorbeeld Beersheva dat ongeveer 45 km van de grens met Gaza is verwijderd. Daarmee komen zo'n driekwart miljoen Israelische burgers binnen schotbereik. Geen enkel land ter wereld zou zijn burgers jarenlang laten beschieten zonder in te grijpen. (bron www.cidi.nl)
Lees wat de nieuwe president van de USA vorig jaar zei tijdens een bezoek (als senator) aan Israël:
"Ik denk dat geen enkel land een rakettenregen op de hoofden van zijn burgers zou accepteren. Het beschermen van zijn burgers is de hoofdtaak van elke staat. Als iemand raketten mijn huis inschoot, waar mijn dochters slapen, dan zou ik doen wat ik kon om dat te stoppen en ik verwacht dat Israeliers hetzelfde doen."
(Barack Obama, 23 juli 2008)
Israël is wederom wereldnieuws en wordt opnieuw door menigeen veroordeeld. Niets nieuws onder de zon.
De "wereld" sympathiseert liever met de onderdrukte Palestijnen dan met de zogenaamde "agressor/bezetter", het merendeel van de Arabieren ziet Israël het liefst van de kaart geveegd, een behoorlijk percentage Christenen beschouwt de Joden niet meer als Gods Volk:
veel medestanders heeft Israël niet (meer) op deze planeet.
Als de dag aanbreekt, en die komt heus, ook al komt er misschien eerst nog een "schijn-vrede", dat Israël écht alleen lijkt te staan op deze wereld, dán zal het volk de Eeuwige wel moeten aanroepen om verlossing.
Aangezien God Zijn Woord niet kán breken, zal Hij dan strijden voor Zijn Volk:
“Zie, er komt een dag voor de HEERE waarop de buit, op u behaald, in uw midden zal worden verdeeld. Dan zal Ik alle heidenvolken verzamelen voor de strijd tegen Jeruzalem. De stad zal ingenomen worden, de huizen zullen geplunderd, en de vrouwen zullen verkracht worden. De helft van de stad zal in ballingschap wegtrekken, maar het overige van het volk zal niet uitgeroeid worden uit de stad. Dan zal de HEERE uittrekken en tegen die heidenvolken strijden, zoals de dag dat Hij streed, op de dag van de strijd. Op die dag zullen Zijn voeten staan op de Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, ten oosten er van. Dan zal de Olijfberg in tweeën gespleten worden naar het oosten en naar het westen. Er zal een zeer groot dal ontstaan, als de ene helft van de berg naar het noorden zal wijken en de andere helft ervan naar het zuiden. Dan zult u vluchten door het dal van Mijn bergen, want het dal tussen de bergen zal reiken tot Azal. Ja, u zult vluchten, zoals u gevlucht bent voor de aardbeving in de dagen van Uzzia, de koning van Juda. Dan zal de HEERE, mijn God, komen: al de heiligen met U! Op die dag zal het geschieden dat het kostbare licht er niet zal zijn, evenmin de dikke duisternis. Maar er zal één dag zijn, die de HEERE bekend zal zijn, geen dag en geen nacht. Het zal geschieden ten tijde van de avond dat het licht blijft. Op die dag zal het geschieden dat er levend water vanuit Jeruzalem zal stromen, de ene helft ervan naar de zee in het oosten en de andere helft ervan naar de zee in het westen: ’s zomers en ‘s winters zal het plaatsvinden. De HEERE zal Koning worden over heel de aarde. Op die dag zal de HEERE de Enige zijn en Zijn Naam de enige.” (Zacharia 14:1-9 HSV)
Wat opvalt is dat de voeten van de Heer op de Olijfberg zullen staan. Is dat ook niet de plaats waar veel Christenen, waaronder ikzelf, onze Heiland terug verwachten?:
“En nadat Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen. En toen zij, terwijl Hij van hen wegging, hun ogen naar de hemel gericht hielden, zie, twee mannen stonden bij hen in witte kleding, die ook zeiden: Galilese mannen, waarom staat u omhoog te kijken naar de hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze terug komen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan. Toen keerden zij terug naar Jeruzalem, van de berg die de Olijfberg genoemd wordt, die vlak bij Jeruzalem is en daar een sabbatsreis vandaan ligt.” (Handelingen 1:9-12 HSV)
Dan gebeurt wat door de profeet Zacharia is opgeschreven:
“Op die dag zal het gebeuren dat Ik alle heidenvolken die tegen Jeruzalem oprukken, zal willen wegvagen. Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene.” (Zacharia 12:9-10 HSV)
Israël zal dan eindelijk zijn Verlosser aanschouwen en (h)erkennen, waarna “De HEERE zal Koning worden over heel de aarde. Op die dag zal de HEERE de Enige zijn en Zijn Naam de enige.” (Zacharia 14:9 HSV)
Wat een heerlijke belofte!
Israël kan zich misschien alleen (gaan) voelen, maar mag altijd vertrouwen op de Sterke God:
“Wanneer u in benauwdheid zult zijn en al deze dingen u getroffen hebben, in later tijd, dan zult u terugkeren naar de HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzamen. Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet loslaten, en u niet te gronde richten; Hij zal het verbond met uw vaderen, dat Hij onder ede met hen gesloten heeft, niet vergeten.” (Deuteronomium 4:30-31 HSV)
Laten we tot die tijd handelen naar wat geschreven staat in Psalm 122:6 :
“Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben.” (Psalmen 122:6 HSV)
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten