65 Pasen 2012

In eerste instantie had ik hier de tekst van mijn 30ste artikel "Uw wil geschiede!" (Goede Vrijdag en Pasen) geplaatst (dit is volgens de statistieken nog door niemand gelezen), maar bij nader inzien wil ik hier toch een persoonlijk getuigenis van maken:

zoals ik eerder al eens heb geschreven doen de feestdagen me niet zo heel veel meer dan alle andere dagen, uiteindelijk danken we God toch elke dag voor de komst van Zijn Zoon (Kerst), het offer dat Hij bracht (Goede Vrijdag), Zijn overwinning over de dood (Pasen) en het feit dat Hij terug naar de Vader ging (Hemelvaart) zodat de Heilige Geest kon worden uitgestort (Pinksteren). Is het niet elke dag feest?

Helaas hebben steeds minder mensen weet van wat er met Pasen is gebeurd, van wat Jezus voor de wereld heeft gedaan.
Zie daarvoor bovengenoemd artikel.

Mijn "dagelijkse" Pasen heeft een diepere betekenis voor mij gekregen doordat ik, zoals ik in mijn vorige artikel reeds beschreef, ben bevrijd van verkeerde banden en het voelt alsof er een enorme last van mijn schouders is gehaald, en dat voelt best goed!
Vanochtend las ik Jesaja 30:12-18 :
“Daarom, zo zegt de Heilige van Israël: Omdat u dit woord verwerpt, op onderdrukking en bedrog vertrouwt en daarop steunt, daarom zal deze misdaad voor u zijn als een zakkende, wijder wordende scheur in een hoge muur; plotseling, in een ogenblik, komt de breuk ervan. Ja, Hij zal hem stukbreken als het breken van een pottenbakkerskruik; Hij zal hem verbrijzelen en niet sparen, zodat in zijn gruis geen scherf gevonden wordt om vuur uit de haard te halen of water uit de poel te scheppen. Want zo zegt de Heere HEERE, de Heilige van Israël: Door terugkeer en rust zou u verlost worden, in stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn, maar u hebt niet gewild. U zegt: Nee! Te paard zullen wij vluchten. Daarom zúlt u vluchten. En op snelle paarden zullen wij rijden. Daarom zullen uw achtervolgers ook snel zijn. Duizend zullen vluchten voor het dreigen van één; voor het dreigen van vijf zult u allen op de vlucht slaan, tot u bent overgebleven als een paal op een bergtop, en als een banier op een heuvel. En daarom wacht de HEERE, opdat Hij u genadig zal zijn; en daarom zal Hij Zich verheffen om Zich over u te ontfermen. Voorzeker, de HEERE is een God van recht. Welzalig zijn allen die Hem verwachten.” (Jesaja 30:12-18 HSV)

Dit gaat over Israël dat weer eens belaagd werd (er is niets veranderd!) maar dat op eigen kracht vertrouwde (ook dat is vrijwel niet gewijzigd). De verzen 9 t/m 11 beschrijven de houding van het volk:
“Want het is een opstandig volk, het zijn leugenachtige kinderen, kinderen die niet willen luisteren naar de wet van de HEERE; die tegen de zieners zeggen: U mág niet zien; tegen de schouwers: U mág niet voor ons schouwen wat waar is. Spreek tot ons vleierijen, schouw bedriegerijen. Wijk af van de weg, keer af van het pad, houd de Heilige van Israël bij ons vandaan.” (Jesaja 30:9-11 HSV)

In antwoord hierop spreekt God bovenstaand oordeel uit. Voor mij persoonlijk sprong vers 15 er uit:
“Want zo zegt de Heere HEERE, de Heilige van Israël: Door terugkeer en rust zou u verlost worden, in stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn, maar u hebt niet gewild.” (Jesaja 30:15 HSV)

Ik ben heel lang niet écht gelukkig geweest, omdat ik met mijzelf overhoop lag en niet nader tot God kon komen. Nu is er het besef dat ik mij zelf veel te lang "sterk" heb geacht: ik WILDE met de zonde breken maar KON het niet, ik faalde keer op keer. Door middel van een burn-out en mijn ontslag (bijna twee jaren geleden) en talloze afwijzende reacties op sollicitaties slonk mijn zelfvertrouwen tot onder het nulpunt. God heeft me door een diep dal heen geleid om me te leren: "door terugkeer en rust zou u verlost worden, in stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn".

Ik kan daarom niet anders dan mijn vertrouwen geheel op Hem te stellen: ik ben zwak, Hij is sterk en Hij wil graag voor mij zorgen! Mocht de wandeling nog langer door het dal voeren, of over de toppen van de berg gaan, wil ik alleen maar in Zijn voetsporen wandelen.

Als Israël tegenover een overmacht stond en zich afhankelijk van God toonde, streed God voor hen en werd de overwinning behaald. Zo mag ik nu ook op de God van Israël vertrouwen: ook al sta ik, bij wijze van spreken, zwak (geen papieren en al 56 jaren oud) tegenover een overmacht van afwijzende werkgevers, ik vertrouw op Jahweh, de Allerhoogste. Hij zal uitkomst geven, daar zie ik naar uit:
“Mijn ziel zal zich beroemen in de HEERE; de zachtmoedigen zullen het horen en verblijd zijn. Maak de HEERE met mij groot, laten wij tezamen Zijn Naam roemen. Ik heb de HEERE gezocht en Hij heeft mij geantwoord, en mij gered uit al wat ik vrees. Zij zagen naar Hem uit, ja, stroomden op Hem aan; en hun gezicht werd niet rood van schaamte. Deze ellendige riep en de HEERE hoorde; Hij verloste hem uit al zijn benauwdheden. De engel van de HEERE legert zich rondom hen die Hem vrezen, en redt hen. Proef en zie dat de HEERE goed is; welzalig de man die tot Hem de toevlucht neemt. Vrees de HEERE, u, Zijn heiligen, want wie Hem vrezen, hebben geen gebrek. Jonge leeuwen lijden armoede en honger, maar wie de HEERE zoeken, hebben geen gebrek aan enig goed.” (Psalmen 34:2-10 HSV)

Wat de toekomst ook mag brengen, "mij geleidt des Heren Hand".



*