Vrienden - wie heeft ze niet?
Of kan ik beter vragen: wie heeft ze wel?
Als klein kind kon je aan een aardig jongetje of meisje vragen: "wil jij mijn vriendje zijn?" Op de middelbare school wordt dat al iets moeilijker, mede door opspelende hormonen...
Tegenwoordig kun je ook als volwassene weer gewoon vragen of iemand je "vriendje" wil zijn - bijvoorbeeld op Facebook. Sommige mensen hebben dan ineens honderden "vrienden", totdat het de spuigaten uit loopt en er flink geschrapt wordt in het "vriendenbestand". Hieruit is een nieuw Nederlands woord voortgekomen, het werd zelfs "woord van het jaar" in 2009: ontvrienden.
"Ontvrienden" betekent virtuele vrienden schrappen uit vriendenlijstjes op websites. Het woord "unfriend" werd eerder al bij een Amerikaanse verkiezing tot woord van het jaar verkozen.
Wat is nu eigenlijk een vriend(in)?
Is dat een klasgenoot waar je leuk mee op kunt schieten, of is dat een collega waar je elke dag een kleine acht uren leuk mee samenwerkt? Of misschien aardige buren waarvan je een kopje suiker kunt lenen...
Is het een teamgenoot waarmee je na de wedstrijd lekker wat kunt drinken in de kantine, of is het een leeftijdgenoot waarmee je lekker kunt stappen en doorzakken?
Volgens "van Dale Online woordenboek" is vriend(in):
persoon waarmee men door gevoelens van genegenheid is verbonden
Een andere, op het internet gevonden, definitie is:
"een vriend is iemand aan wie je geld leent zonder te vragen waarvoor het is en wanneer je het terugkrijgt"
Toon Hermans beschreef een vriend als volgt:
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend
als je iemand hebt
die alles met je deelt
de tafel en het bed
één die nooit verveelt
als je iemand hebt
die al je zorgen heelt
weet je wat dat zeggen wil
weet je wat dat scheelt?
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
ik heb 'n vriend
Wat zegt God's Woord, de Bijbel, over een vriend(in)?
Een mooie beschrijving vinden we in het boek Spreuken:
“Een vriend heeft te allen tijde lief, en een broeder wordt in benauwdheid geboren.” (Spreuken 17:17 HSV)
In voor- of tegenspoed staat een echte vriend(in) naast je, vaak blijkt pas als het echt spannend wordt wie een broeder of zuster wil zijn.
Dat is heel wat anders dan:
“Een arme wordt zelfs door zijn vriend gehaat, maar de vrienden van een rijke zijn talrijk.” (Spreuken 14:20 HSV)
Zulke vrienden kun je beter kwijt dan rijk zijn!
Gelukkig zijn er ook mensen die aan de volgende omschrijving van "vriend" voldoen:
“Een man die vrienden heeft, kan het slecht vergaan, maar soms is er een echte vriend die meer toegewijd is dan een broer.” (Spreuken 18:24 HSV)
Jezus Christus vertelde Zijn discipelen het volgende verhaal over een vriend:
“En Hij zei tegen hen: Stel dat iemand van u een vriend heeft en midden in de nacht naar hem toe gaat en tegen hem zegt: Vriend, leen mij drie broden, want mijn vriend is van een reis bij mij gekomen en ik heb niets om hem voor te zetten, en dat die vriend van binnen uit het huis dan zou antwoorden en zeggen: Val mij niet lastig. De deur is al gesloten en mijn kinderen zijn bij mij in de slaapkamer; ik kan niet opstaan om ze u te geven. Ik zeg u: Al zou hij niet opstaan en ze hem geven, omdat hij zijn vriend is, dan zou hij toch om zijn onbeschaamdheid opstaan en hem er zoveel geven als hij nodig heeft.” (Lukas 11:5-8 HSV)
Uit goed fatsoen behoor je iemand in nood al te helpen, laat staan dat het je vriend is...
De Schrift waarschuwt regelmatig voor verkeerde vrienden:
“Men zegt: Als een man zijn vrouw wegstuurt, zij bij hem weggaat en de vrouw van een andere man wordt, mag hij nog naar haar terugkeren? Zou dat land niet ten zeerste ontheiligd worden? U echter, u hebt hoererij bedreven met veel vrienden, en dan naar Mij terugkeren? -spreekt de HEERE.” (Jeremia 3:1 HSV)
“Zij weent onophoudelijk in de nacht, en haar tranen stromen over haar wangen. Zij heeft geen trooster onder al haar minnaars. Al haar vrienden hebben trouweloos met haar gehandeld; ze zijn haar tot vijanden geworden.” (Klaagliederen 1:2 HSV)
“Dwaal niet: slecht gezelschap bederft goede zeden.” (1 Corinthiërs 15:33 HSV)
Echte vriendschap kan niet zonder liefde en dient van twee kanten te komen. Het verplicht ook, net als adel.
"Vrienden zijn" bevat een werkwoord, er dient dus aan vriendschap gewerkt te worden.
Zoals de Schrift ook aangeeft:
“Verlaat uw vriend en de vriend van uw vader niet...” (Spreuken 27:10a HSV)
Vrienden moeten worden gekoesterd, en niet als volgt worden behandeld:
“Een verderfelijke man brengt ruzie teweeg, en een lasteraar maakt scheiding tussen de beste vrienden.” (Spreuken 16:28 HSV)
Koning David beschrijft in Psalm 15 hoe we vrienden en naasten dienen te behandelen:
“Een psalm van David. HEERE, wie zal verblijven in Uw tent? Wie zal wonen op Uw heilige berg? Hij die oprecht wandelt en gerechtigheid beoefent, die met zijn hart de waarheid spreekt. Die met zijn tong niet lastert, zijn vrienden geen kwaad doet en geen smaad jegens zijn naaste op de lippen neemt.” (Psalmen 15:1-3 HSV)
Zijn zoon, Koning Salomo, de schrijver van Spreuken, had nog meer goed advies:
“Wie de overtreding toedekt, zoekt liefde, maar wie de zaak weer oprakelt, maakt scheiding tussen de beste vrienden.” (Spreuken 17:9 HSV)
Dit toedekken van de overtreding en het zoeken naar liefde wordt door de apostel Paulus beschreven in de eerste brief aan de Corinthiërs:
“De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zij zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad, zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verheugt zich over de waarheid, zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.” (1 Corinthiërs 13:4-7 HSV)
Ook onze Verlosser koppelt vriendschap en liefde aan elkaar:
“Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden.” (Johannes 15:13 HSV)
Messias Jezus gaf Zelf het voorbeeld door Zijn leven te geven voor allen die in Hem geloven en Zijn voetspoor willen volgen. Eerst dan noemt Hij u en mij "vrienden":
“U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied.” (Johannes 15:14 HSV)
Hij gebiedt ons nadrukkelijk het volgende:
“Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb.” (Johannes 15:12 HSV)
Dit gaat veel verder dan het andere bekende gebod:
“...U zult uw naaste liefhebben als uzelf.” (Mattheüs 22:39b HSV)
Samengevat zou je kunnen zeggen: heb je naaste lief als jezelf en je Christelijke broeder/zuster zoals Christus ons heeft liefgehad (Ik heb hier ook over geschreven in het artikel: "De wet, de genade en de liefde").
Elkaar liefhebben zoals Christus ons heeft liefgehad (en nog steeds heeft!) betekent voor Christenen (want daar zijn de woorden aan gericht) dat ze bereid behoren te zijn om hun leven te geven voor hun broeders en/of zusters.
Dit kan natuurlijk letterlijk worden opgevat, maar misschien doet zich de gelegenheid helemaal niet voor om deze nobele daad te verrichten. Waarschijnlijk is het nuttiger en liefdevoller om het gebod in eerste instantie figuurlijk toe te passen. Op het internet las ik:
Tijd nemen voor uw kinderen is het grootste cadeau dat u hen kunt geven.
Het is jammer dat men iets zo vanzelfsprekends als een cadeau beschouwt, maar blijkbaar heeft de mensheid zo'n opmerking vandaag de dag nodig.
Is dit ook niet indirect wat Jezus bedoelde? Is het niet een geweldig cadeau om aan broeders en zusters, uit oprechte liefde, een deel van ons leven (= onze tijd hier op aarde) te geven? Op het moment van schrijven is Kerst 2011 al in zicht. Kunt u een meer bijzonder Kerstgeschenk bedenken? Bedenk echter wel dat het voor wedergeboren Christenen ELKE dag van het jaar Kerst (en Pasen) is, want zij zijn in een voortdurende staat van dankbaarheid voor de komst van het Lam Gods en Zijn verlossende werk.
We hebben het vaak zo druk met onszelf, ons eigen kringetje en met allerlei zaken.
Behoren u en ik niet meer naar de wereld en in het bijzonder naar onze broeders en zusters om te zien en hen een gedeelte van ons leven te geven? Ieder mens heeft toch echte vrienden nodig: mensen waar je je hart bij kunt uitstorten en waar je lief en leed mee kunt delen.
Ik heb een paar weken geleden aan het eind van een aantal artikelen een filmpje geplaatst met een gospel song welke (enige) betrekking heeft op de tekst. Dit artikel wil ik besluiten met het lied "Friend are friends forever", gezongen door Michael W. Smith en Amy Grant. Van dit lied, dat over het loslaten van een overleden vriend gaat, heb ik het refrein "vrij"vertaald:
And friends are friends forever
If the Lord's the Lord of them
And a friend will not say never
'Cause the welcome will not end
Though it's hard to let you go
In the Father's hands we know
That a lifetime's not too long
To live as friends
Vrienden zijn vrienden voor altijd,
als de Heer hun beider Heer is.
Een vriend zal nooit "nooit" zeggen,
want aan zijn "welkom" komt geen eind.
Ook al is het moeilijk om je over te geven in Vader's handen,
wij weten dat een leven lang niet te lang is om als vrienden te leven.
Vrienden hoeven geen afspraak te maken, ze zijn ALTIJD welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten