Vorige week keek ik tijdens de lunch (een paar boterhammen) naar tv en zag daar zowaar een gedeelte van een aflevering van "Super Nanny" of hoe ze ook mag heten. Ditmaal kwam ze in een gezin waarin moeder haar twee dochters van ca. 4 en 6 jaar helemaal niet de baas kon. De meisjes luisterden niet, schreeuwden tegen haar, sloegen haar en trapten naar haar. Ze vertelde "Nanny" dat er geen dag voorbij ging of ze was huilend de wanhoop nabij. Haar puberdochter (ca. 16 jaar oud) had elke dag bonje met "vaderlief". Deze dochter kwam ook in gesprek met "Nanny". Na enig doorvragen bleek dat het meisje zich niet kon herinneren dat haar vader haar na haar vijfde jaar op een of andere manier had laten blijken dat hij van haar hield.
Toen ik dit alles zag moest ik denken aan:
1. hoe opstandig wij mensen zijn t.o.v. God
2. hoe, in tegenstelling tot deze vader, Onze Vader wel Zijn liefde heeft betuigd en nog steeds wil betuigen
"Nanny" maakte de moeder duidelijk dat zij de baas moest zijn en dat de kinderen eenvoudigweg moesten gehoorzamen. Zo werkt dat tot een bepaalde leeftijd. Kort door de bocht: ik zeg wat je moet doen en jij doet dat!
Op een vergelijkbare manier begon het ook in de Bijbel: God vertelde Adam en Eva wat wél en wat níet mocht. Ze konden een geweldige tijd hebben en met God door de Hof van Eden wandelen zolang ze gehoorzaam waren. Misschien is het ook jaren goed gegaan, dat vertelt de Bijbel niet.
Helaas, Eva werd verleid door de slang (een werktuig van Satan), Adam werd verleid door zijn vrouw en de zondeval der mensen was een feit.
Waren Adam en Eva de eersten die ongehoorzaam waren?
De Schrift vertelt ons dat een belangrijke engel, welke in het Nieuwe Testament "de lasteraar" (diabolos), "de tegenstander" (satan), "de aanklager" of "de boze" wordt genoemd, in opstand kwam tegen God. In Ezechiël 28 wordt het woord gericht tegen de koning van Tyrus, maar, over diens hoofd heen, wordt er ook gesproken tegen deze opstandige engel:
“u was in Eden, de hof van God. Allerlei edelgesteente was uw sieraad: robijn, topaas en diamant, turkoois, onyx en jaspis, saffier, smaragd, beril en goud. Het werk van uw tamboerijnen en uw fluiten was bij u. Op de dag dat u geschapen werd, waren ze gereed. U was een cherub die zijn vleugels beschermend uitspreidt. Daarvoor heb Ik u aangesteld. U was op Gods heilige berg, u wandelde te midden van vurige stenen. Volmaakt was u in uw wegen, vanaf de dag dat u geschapen werd, totdat er ongerechtigheid in u gevonden werd.” (Ezechiël 28:13-15 HSV)
In het boek van de profeet Jesaja gebeurt iets dergelijks: in hoofdstuk 14 begint het als een spotlied over de koning van Babel, maar ook hier wordt, indirect, Satan aangesproken:
“Hoe bent u uit de hemel gevallen, morgenster, zoon van de dageraad! U ligt geveld op de aarde, overwinnaar over de heidenvolken! En ú zei in uw hart: Ik zal opstijgen naar de hemel; tot boven Gods sterren zal ik mijn troon verheffen, ik zal zetelen op de berg van de ontmoeting aan de noordzijde. Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste. Echter, u bent in het rijk van de dood neergestort, in het diepst van de kuil!” (Jesaja 14:12-15 HSV)
Onze Heiland noemde Satan "de overste dezer wereld" en terecht, want door Adam en Eva te verleiden had Satan macht over deze aarde gekregen. Jezus betwist zijn gezag dan ook niet in het volgende Schriftgedeelte:
“En daarna bracht de duivel Hem op een hoge berg en liet Hem in een ogenblik tijd al de koninkrijken van de wereld zien. En de duivel zei tegen Hem: Ik zal U al deze macht en de heerlijkheid van deze koninkrijken geven, want die is aan mij overgegeven en ik geef die aan wie ik maar wil; dus, als U mij zult aanbidden, zal het allemaal van U zijn. Maar Jezus antwoordde en zei tegen hem: Ga weg van Mij, satan, want er staat geschreven: U zult de Heere, uw God, aanbidden en Hem alleen dienen.” (Lukas 4:5-8 HSV)
Satan en een groep engelen (zie Mattheüs 25:41) waren dus, voor zover ons bekend, de eerste opstandige schepsels.
Wat is eigenlijk "gehoorzamen" en waarom is het zo moeilijk?
Volgens het Van Dale Online Woordenboek is de betekenis van "gehoorzaam":
bereid om bevelen op te volgen
Om het duidelijker te maken: de betekenis van "bereid" is:
geen bezwaren hebben om iets te doen
"Gehoorzaam" = "geen bezwaren hebben om bevelen op te volgen"
Mag ik u vragen hoeveel gehoorzame mensen u kent?
Ik weet uit ervaring dat bij de meeste mensen de nekharen overeind gaan staan als ze iets MOETEN doen. De meeste chefs en/of managers zullen waarschijnlijk trachten het woord "moeten" te omzeilen als ze instructies aan hun personeel geven.
Ongehoorzaamheid zit blijkbaar bij ons ingebakken: als we iets niet mogen, doen we het tóch. Als we niet harder dan 120 km/u mogen rijden, rijden we 130 km/u. We mogen niet door rood rijden, maar..........enz. enz.
"Gehoorzaam" = "geen bezwaren hebben..."
Wat voor bezwaren hebben we dan? Is het soms dat we zelf willen bepalen wat goed voor ons is? Dat we zelf de baas willen zijn zoals Satan dat ook probeerde, hij wilde zich gelijkstellen met de Allerhoogste?
Personeel wil zich soms ook gelijkstellen met hun directeur: "als hij het mag, mag ik het ook..."
Een bekend Nederlands lied zegt: "vijftien miljoenen mensen, die schrijf je niet de wetten voor, die laat je in hun waarde..."
Nederlanders zijn echter geen uitzondering, het gros van de mensheid houdt niet van wetten en regels en overtreedt ze dan ook met enige regelmaat, opvallend en/of onopvallend.
Allemaal als gevolg van de zondeval.
Waarom dit hele verhaal over "gehoorzamen"?
Omdat het een belangrijk thema voor een Christen is.
Ongehoorzaamheid leidt tot ellende, liefdevol gehoorzamen stelt God in staat ons te veranderen totdat we zijn wat Hij wil dat we zijn: volmaakt!
“Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.” (Romeinen 12:1-2 HSV)
Laten we teruggaan naar de titel van dit artikel:
"angstig bevelen opvolgen of liefdevol gehoorzamen?"
Hoe zien we God: als toornige Rechter of als liefdevolle Vader die graag een warme relatie met ons wil? Zijn we angstig en krampachtig in het houden van de tien geboden of verlangen we ernaar om uit liefde gehoorzaam te zijn?
In de kerk, Gods Gemeente, vinden we Christenen met onder meer ondergenoemde gedragingen:
Groep 1. Gelovigen, welke zeggen God te kennen maar daarbij Zijn Woord (de Bijbel) geweld aandoen omdat hen dat beter uitkomt. Geen voorbeeld van gehoorzaamheid:
“Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn. Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft.” (1 Johannes 2:4-6 HSV)
Groep 2. Gelovigen, welke God niet goed kennen (zijn ze werkelijk wedergeboren?). Ze horen met enige regelmaat donderpreken over hoe slecht ze zijn, zijn daarom bang om verloren te gaan en trachten zich angstig aan Gods tien geboden te houden. Een dergelijke manier van "geloven" zal vaak stiekem gedrag als neveneffect hebben.
Groep 3. Wedergeborenen, welke God van harte liefhebben, maar toch nog enige reserves houden wat betreft hun gehoorzaamheid. Wat denkt u van het voorbeeld: "waarom zou ik me laten dopen, ik ben toch als baby besprenkeld?" terwijl de Schrift duidelijk stelt: eerst geloven, dan dopen.
Groep 4. Wedergeborenen, welke God oprecht liefhebben, de Bijbel "van kaft tot kaft" aanvaarden als Zijn Woord en Hem in ALLES willen gehoorzamen, wat het ook mag/moet kosten.
Dé manier om te groeien in het geloof en een heilig leven te kunnen leiden.
Tot welke groep Christenen behoren u en ik op dit moment?
Laten we die vraag in alle eerlijkheid beantwoorden, en er naar streven om bij de vierde groep te gaan behoren en/of er te blijven.
Onze Messias Jezus was zelf ook volledig gehoorzaam aan de Vader omdat Hij Hem én ons liefhad en nog steeds liefheeft. Wij worden opgeroepen om ook van harte gehoorzaam te zijn:
“Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was, Die, hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja, tot de kruisdood. Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.” (Filippenzen 2:5-11 HSV)
Tot slot:
in de brief van Paulus aan de gemeente te Galatië beschrijft hij de vrucht van de Heilige Geest:
“De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.” (Galaten 5:22 HSV)
"Gehoorzaamheid" staat er niet tussen. Is het misschien zo dat naar mate wij oprecht gehoorzaam willen zijn, de vrucht van de Heilige Geest meer in ons zichtbaar kan worden?
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten