In 2009, uitgeroepen tot Darwin-jaar, is al menig woord gesproken en geschreven over de evolutietheorie en n.a.w. zullen er nog vele volgen.
Naast evolutionisten, creationisten zijn er ook theïstische evolutionisten. Tot deze laatste groep behoren o.a. de heren Willem Ouweneel en Andries Knevel.
De theïstische evolutionisten beschouwen God wel als Schepper, maar niet als Ontwerper, m.a.w. God heeft wel het leven geschapen, maar daarna volgden door evolutie en, door God ingestelde, natuurwetten de verschillende vormen enz.
Wanneer was de zondeval dan, of wordt die ontkend?
Onze huidige minister van Onderwijs, dhr. Ronald Plasterk, noemde tien jaar geleden deze "tussenvorm" een "flutcompromis" en stelde "Het is écht kiezen tussen God of Darwin."
Hij heeft volkomen gelijk!
Als je moeite hebt met het scheppingsverhaal zoals beschreven in Genesis, hoe zie je dan de andere, in diverse Bijbelboeken beschreven, wonderen?
Gingen de wateren van de Rode Zee uiteen om het volk Israël door te laten? Sprak de ezel van Bileam? Zat Jona werkelijk in de vis? Liep onze Heiland over het water? Is Hij waarlijk opgestaan? Liet de Eeuwige niet Zijn Scheppende Macht zien toen de meel en de olie van de weduwe uit Zarfath niet op raakten totdat het ging regenen? Of toen de vijf broden en de twee vissen dermate werden vermenigvuldigd dat er na de maaltijd nog twaalf korven voedsel over waren?
Zoals ik in mijn vorige artikel "De evolutietheorie is nog steeds een theorie" reeds schreef:
Voor de zondeval waren alle schepselen, inclusief de mens, herbivoor: er werd geen vlees gegeten omdat er geen dood was.
In Jesaja 11 wordt de grotendeels herstelde situatie van na de wederkomst van de Here Jezus beschreven:
“Een wolf zal bij een lam verblijven, een luipaard bij een geitenbok neerliggen, een kalf, een jonge leeuw en gemest vee zullen bij elkaar zijn, een kleine jongen zal ze drijven. Koe en berin zullen samen weiden, hun jongen zullen bij elkaar neerliggen. Een leeuw zal stro eten als het rund. Een zuigeling zal zich vermaken bij het hol van een adder, en in het nest van een gifslang zal een peuter zijn hand steken. Men zal nergens kwaad doen of verderf aanrichten op heel Mijn heilige berg, want de aarde zal vol zijn van de kennis van de HEERE, zoals het water de bodem van de zee bedekt.” (Jesaja 11:6-9 HSV)
Wij zitten nu in de periode "in between", oftewel: in een schepping die zucht onder haar vloek.
Deze drie stadia, essentieel voor het verlossingswerk van Christus, zijn onmogelijk te rijmen met de z.g. wetenschappelijke evolutieleer, waarbij het maar de vraag blijft wat men werkelijk weet en wat men veronderstelt.
Creationisten en evolutionisten kijken elkaar meewarig aan omdat ze elkaar ervan verdenken de zaken niet goed te (willen) zien en/of begrijpen.
We leven momenteel in een Westerse maatschappij, gebaseerd op Joods-Christelijke normen en waarden. We zullen het nu niet hebben over de hoeveelheid water die de laatste eeuw bij de wijn is gedaan...
Wat als we nu zouden leven in een maatschappij, voortgekomen uit de evolutieleer, en dus zonder Godsbesef, want waarom zou een mens een God verzinnen als hij/zij daar nooit van gehoord had?
Hoe zou deze wereld zijn zónder het meest verkochte boek: de Bijbel? Hoe hadden we er dan voor gestaan?
Dan had goed of kwaad niet bestaan, wie moest het ons vertellen?
Dan had het recht van de sterkste geteld, dat zie je bijv. nu nog terug bij peuters, welke nog geen besef van normen en waarden zijn bijgebracht
Dan had een mensenleven buiten een eventueel gezin weinig tot geen waarde.
Hoezo naastenliefde?
Dan zou ik absoluut niet de persoon zijn welke ik nu ben.
Hoe ver zouden we zijn qua beschaving, zonder verkondiging van het Evangelie (ook al was de manier waarop soms ernstig te betreuren)?
Waren er dan bijv. ziekenhuizen geweest of zouden gewonden, net als kreupele paarden, worden afgemaakt? Zou de mens ueberhaupt nog wel op aarde zijn of zijn uitgeroeid door ziektes als de pest, tuberculose, aids zonder de hygiëne zoals die staat voorgeschreven in het Oude Testament?
Alle negatieve eigenschappen, welke een mens van nature bezit, zouden ten volle openbaar (kunnen) worden, niet geremd door een door Goddelijke normen gevormd geweten: liegen, bedriegen, stelen, seksuele vergrijpen, mishandeling, moorden, waar zou het stoppen?
Waarom zou iemand het in zijn hoofd willen halen om aan een verhaal te beginnen over een god? Hoeveel kans zou zo'n verhaal hebben om over de gehele wereld te worden verspreid? Het begrip "waarheid" zou wél bestaan, dat zit in het leven ingebakken, maar zou iemand zich er aan storen?
Waarop ik bovenstaande baseer?
Laat ik eerst met mezelf beginnen: zonder Godsbesef zou ik echt een hééél ander mens zijn! Het leven zou alleen uit "hier en nu" bestaan. Zoals de apostel Paulus ook schreef:
“Als ik, naar de mens gesproken, tegen wilde beesten heb gevochten in Efeze, wat voor nut heeft dat dan voor mij, als de doden niet opgewekt worden? Laten wij dan maar eten en drinken, want morgen sterven wij.” (1 Corinthiërs 15:32 HSV)
Nu een voorbeeld over het begrip "waarheid": in de vorige eeuw was de communistische partij in Rusland behoorlijk consequent in haar ongeloof: ze kende een variabele waarheid, die aangepast werd ten gunste van de partij. Wat eergisteren wit was, kon gisteren zwart zijn geworden.
Hoe kun je in zo'n situatie weten waar je aan toe bent, wie kun je vertrouwen?
Triest genoeg hebben sommige Christenen ook hun eigen waarheid...
Tenslotte worden we heden ten dage, in een zich van Israël's God afkerende wereld, door middel van de media met grote regelmaat geconfronteerd met mensen welke zich niet laten weerhouden door normen of waarden, als ze die ueberhaupt al geleerd hebben:
gruwelijke (zelf)moorden, laffe berovingen, geweld, afpersingen, overspel, zelfdestructief alcohol- en/of drugs-gebruik, zwendelpraktijken, onverantwoorde (woeker)winsten (huidige kredietcrisis!)...
Mag ik een vraag stellen: hoeveel oprecht belijdende Joden en Christenen begaan dergelijke misdrijven?
Zou de Bijbel dan tóch gelijk hebben?
Zou er dan toch een Schepper zijn, die de mens schiep naar Zijn beeld en, toen deze, verleid door Satan, ongehoorzaam werd en onder de zondevloek kwam, zich om Zijn schepsel bekommerde om zelfs als mens tussen ons te leven en om, hoewel zonder zonden zijnde, het ultieme offer te brengen, waardoor er verzoening mogelijk werd tussen Schepper en schepsel?
Lees wat Gods Woord zegt over "de laatste dagen", een tijdperk waarvan veel Christenen denken dat we daar nú in leven:
“En weet dit dat in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken. Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf, geldzuchtig, grootsprekers, hoogmoedig, lasteraars, hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onmatig, wreed, zonder liefde voor het goede, verraders, roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God. Zij hebben een schijn van godsvrucht, maar hebben de kracht ervan verloochend. Keer u ook van hen af.” (2 Timotheüs 3:1-5 HSV)
Is het niet beangstigend om te zien hoeveel, van wat in deze tekst beschreven staat, we terug zien in de huidige maatschappij?
Is dit het resultaat van evolutie of van toenemende ongehoorzaamheid van schepsel t.o.v. Schepper?
Als het door evolutie komt, zie ik het donker in voor deze wereld.
Als het voortkomt uit ongehoorzaamheid, is de Bijbelse profetie waar en is er nog hoop voor deze wereld, want dan komt Christus zeker terug om deze wereld te verlossen uit haar nood:
“Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben.” (Johannes 14:1-3 HSV)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten