“Als iemand tot Mij komt en niet haat zijn eigen vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.” (Lukas 14:26 HSV)
Een bekend Nederlands gezegde begint met "Kinderen zijn een zegen des Heren..." en dit is een waarheid als een koe. Het is namelijk God die de baarmoeder opent of sluit:
“Daarom zei Sarai tegen Abram: Zie toch, de HEERE heeft mijn baarmoeder gesloten, zodat ik geen kinderen kan krijgen...” (Genesis 16:2a HSV)
“God dacht ook aan Rachel en God verhoorde haar. Hij opende haar baarmoeder” (Genesis 30:22 HSV)
De moderne mens accepteert dit niet meer en manipuleert, in ongeloof, net zolang met het menselijk lichaam totdat het gewenste resultaat bereikt lijkt te worden. Of dit vervolgens voor alle betrokkenen écht positief zal uitpakken is nog maar de vraag...
Als man en vrouw gezegend worden met kinderen is dat een grote rijkdom, ook al worden die kinderen nooit hun bezit. Zij hebben de bijzondere taak om hen op een liefdevolle manier op te voeden tot zelfstandige, liefdevolle, verstandige en verantwoordelijke mensen. In een Christelijk gezin hoort bij de opvoeding vanzelfsprekend ook het bekend maken met de Drieënige God van Israël:
“En leer ze aan uw kinderen door erover te spreken als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat;” (Deuteronomium 11:19 HSV)
Wat een vreugde vervult het Christelijk ouderhart als kinderen bewust de Messias Jezus willen gaan volgen en zich laten dopen in Zijn Naam.
Wat een hartverscheurend verdriet treft hetzelfde hart als een volwassen kind zegt:
"wat heb ik met God te maken...???"
Ik kan geen andere manieren verzinnen waarop een kind zijn/haar Christelijke ouders een groter verdriet kan aandoen. Zulke woorden snijden namelijk dwars door iemands ziel...
Wat te doen als zoiets gebeurt?
Er zijn Christelijke ouders en grootouders welke niet meer (willen) geloven in de eeuwige straf, in wat in de volksmond bekend staat als "hel", omdat hun (klein)kinderen niet willen geloven in het verzoenend offer van Jezus. U begrijpt dat dit koren op de molen van Satan is!
De Schrift is echter heel duidelijk over het laatste oordeel:
“En velen van hen die slapen in het stof van de aarde, zullen ontwaken, sommigen tot eeuwig leven, anderen tot smaad, tot eeuwig afgrijzen.” (Daniël 12:2 HSV)
“En de duivel, die hen misleidde, werd in de poel van vuur en zwavel geworpen, waar ook het beest en de valse profeet reeds zijn. En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid...En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen.” (Openbaring 20:10 en 15 HSV)
Christenen die een dergelijk struisvogelgedrag vertonen (als je iets ontkent wil het niet zeggen dat datgene niet bestaat!), ontkrachten feitelijk het werk van onze Verlosser:
als er geen eeuwige straf is, is er toch ook geen verzoenend offer nodig?
Zij dienen de tekst waarmee dit artikel begint goed te bestuderen. Vrij vertaald staat er:
"Als iemand Mij niet liefheeft boven zijn familie, zijn gezin of zichzelf, heeft hij/zij niets bij Mij te zoeken!"
Duidelijke taal toch?
Vanzelfsprekend mag iemand van zijn/haar familie en/of gezin houden, maar als die tegen God en Zijn Woord in gaan, dient er een duidelijke keuze (bekend)gemaakt te worden. Het grote gebod luidt niet voor niets:
“Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand.” (Mattheüs 22:37 HSV)
God rekent heel beslist af met hen die Hem of Zijn kinderen willen weerstaan:
“Het is immers rechtvaardig van God verdrukking te vergelden aan hen die u verdrukken, en aan u die verdrukt wordt, samen met ons verlichting te geven bij de openbaring van de Heere Jezus vanuit de hemel met de engelen van Zijn kracht, wanneer Hij met vlammend vuur wraak oefent over hen die God niet kennen, en over hen die het Evangelie van onze Heere Jezus Christus niet gehoorzaam zijn. Zij zullen als straf het eeuwig verderf ondergaan, weg van het aangezicht van de Heere en van de heerlijkheid van Zijn macht,” (2 Thessalonicen 1:6-9 HSV)
Een Christen is machteloos als geliefden niets met God te maken willen hebben, maar is niet hopeloos!
De apostel Paulus schreef aan de Christenen te Rome:
“Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed.” (Romeinen 12:12 HSV)
De apostel Jakobus schreef het volgende:
“...Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand.” (Jakobus 5:16b HSV)
Het gebed is hét middel voor Christenen om de namen van hun geliefden voor de troon van God te brengen en Hem te vragen Zich genadig over hen te ontfermen:
“Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip.” (Hebreeën 4:16 HSV)
Niet altijd worden onze gebeden verhoord zoals wij dat zouden willen, maar menigmaal zijn familieleden, ouders en/of kinderen alsnog tot geloof gekomen omdat er voor hen gebeden werd, soms tientallen jaren lang! Uiteindelijk moet ieder mens zijn eigen weg gaan, mét vallen en opstaan. Als Christen-ouder kun je, ook al huilt je hart, niets beters doen dan je kinderen overgeven aan God en Hem vertrouwen, welke weg hen ook te wachten staat.
Onze Almachtige Vader verandert nog steeds harten!
Een klein voorbeeld:
Mijn moeder (momenteel 88 jaren oud) had zes broers en zusters. Van die zes is er op dit moment alleen nog een jongere broer in leven. Echter, deze broer wilde, sinds het overlijden van hun vader in 1984, geen contact meer met zijn familie vanwege een meningsverschil over de erfenis. Mijn moeder heeft gedurende de, inmiddels zevenentwintig, jaren vele tientallen malen getracht contact te krijgen met haar broer, maar deze was niet te vermurwen. Vanzelfsprekend brachten mijn ouders zijn naam regelmatig in gebed voor Gods troon, maar er was nog geen resultaat.
Zo'n twee weken geleden zei mijn vader (94 jaren oud) tegen mijn moeder: "Vanaf vandaag ga ik dagelijks voor jouw broer en jou bidden, en vragen of jullie weer in contact met elkaar mogen komen."
Zo gezegd, zo gedaan.
Afgelopen week belde mijn vader weer naar mijn oom en ditmaal wilde deze graag met hem praten. Na een kort en vriendelijk gesprek vroeg mijn vader of hij mijn moeder nog even wilde spreken, wederom zei hij dat graag te willen. Aan het eind van het gesprek zei mijn oom (81 jaren oud) dat hij de volgende dag graag op visite wilde komen. Dat gebeurde gisteren: om 06.00 uur vertrokken zijn vrouw en hijzelf vanuit hun woonplaats ten noorden van de stad Groningen om rond 09.00 uur bij mijn ouders in Ridderkerk aan te bellen.
Of die man ook veranderd is!
“...Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand.”
Mijn vader zei lachend tegen mij: "Het hart van een mens kan nog zo hard zijn, er is er Eén die veel machtiger en sterker is!"
Zo is het maar net!
“Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, tot een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u. U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd. Daarin verheugt u zich, ook al wordt u nu voor een korte tijd - als het nodig is - bedroefd door allerlei verzoekingen,” (1 Petrus 1:3-6 HSV)
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten