Kerstfeest, wat betekent dat vandaag de dag nog voor de wereld?
Hand-in-hand met de ontkerkelijking (wat grotendeels een zich van God afkeren inhoudt), welke in de zestiger jaren van de vorige eeuw startte in Nederland, vervaagt de ware betekenis van Kerstfeest.
Als gevolg daarvan wint bijv. de Kerstman terrein t.o.v. Sinterklaas.
Kerst wordt beschouwd als een feest van veel en lekker eten (én drinken!), veel cadeau's en natuurlijk even een wapenstilstand op vele van de plekken waar gevochten wordt, de z.g. "vrede op aarde".
Waarom vieren we eigenlijk Kerstfeest?
Eigenlijk moet het feest Christusfeest heten, want Zijn geboorte wordt gedurende de Kersttijd gevierd. Die geboorte, welke centraal staat in onze jaartelling, werd reeds lang tevoren aangekondigd in verschillende Bijbelverzen van het Oude Testament, waaronder onderstaande:
“En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen, en u zult Het de hiel vermorzelen.” (Genesis 3:15 HSV)
Hier wordt Satan, de slang, beloofd dat zijn kop "vermorzeld" zal worden door het nageslacht van deze vrouw. Aangezien een "gewoon" mens zoiets nooit zou kunnen bewerkstelligen, moest er een "buitengewoon" mens geboren worden:
“Daarom zal de Heere Zelf u een teken geven: Zie, de maagd zal zwanger worden. Zij zal een Zoon baren en Hem de naam Immanuel geven.” (Jesaja 7:14 HSV)
Hier wordt de geboorte aangekondigd van een bijzondere man. Verwekt zonder gebruik van mannelijk zaad, en met een specifieke naam: "God met ons".
Dit gebeurde ook letterlijk, want God kwam bij ons.
“En de engel zei tegen haar: Wees niet bevreesd, Maria, want u hebt genade gevonden bij God. En zie, u zult zwanger worden en een Zoon baren en u zult Hem de naam Jezus geven. Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden, en God, de Heere, zal Hem de troon van Zijn vader David geven, en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid en aan Zijn Koninkrijk zal geen einde komen. Maria zei tegen de engel: Hoe zal dat mogelijk zijn, aangezien ik geen gemeenschap heb met een man? En de engel antwoordde en zei tegen haar: De Heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen. Daarom ook zal het Heilige Dat uit u geboren zal worden, Gods Zoon genoemd worden.” (Lukas 1:30-35 HSV)
Hier werd bekend gemaakt dat Maria (=de Latijnse vertaling van de Hebreeuwse naam Mirjam) zou worden "bevrucht" door Gods Kracht. Daarom werd het Kind Gods Zoon genoemd, en was (én is!) dat Kind zowel mens als God. Dit vinden we bijv. ook terug in de bekende tekst uit het boek Jesaja:
“Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.” (Jesaja 9:6 HSV)
Waarom moest het Kind geboren worden?
Zoals hierboven reeds geschreven: om de kop van Satan te "vermorzelen". Satan had, middels de slang, Eva en Adam tot ongehoorzaamheid verleid en daarmee de gehele mensheid onder Gods oordeel gemanoevreerd:
“Tegen de vrouw zei Hij: Ik zal uw moeite in uw zwangerschap zeer groot maken; met pijn zult u kinderen baren. Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, maar hij zal over u heersen. En tegen Adam zei Hij: Omdat u geluisterd hebt naar de stem van uw vrouw en van die boom gegeten hebt waarvan Ik u gebood: U mag daarvan niet eten, is de aardbodem omwille van u vervloekt; met zwoegen zult u daarvan eten, al de dagen van uw leven; dorens en distels zal hij voor u laten opkomen en u zult het gewas van het veld eten. In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof bent u en u zult tot stof terugkeren.” (Genesis 3:16-19 HSV)
Dat is even iets anders dan wandelen met God door de Hof van Eden!
Elk uit een vrouw geboren mens, op die Ene na, stond/staat schuldig tegenover God. Om die reden moesten bijv. de Israëlieten, Gods uitverkoren volk, verzoeningsoffers brengen zodat hun zonden werden vergeven. Tot op de dag van vandaag kennen de Joden de Grote Verzoendag (Jom Kippoer), de dag waarop de Hogepriester het heilige der heilige binnenging om een offer uit naam van het gehele volk te brengen. Het probleem van deze offers was dat ze slechts een tijdelijke "oplossing" waren:
“En iedere priester stond wel dagelijks te dienen en bracht vaak dezelfde slachtoffers, die de zonden toch nooit zouden kunnen wegnemen, maar deze Priester is, nadat Hij één slachtoffer voor de zonden geofferd had, tot in eeuwigheid gezeten aan de rechterhand van God. Verder wacht Hij op het tijdstip dat Zijn vijanden tot een voetbank voor Zijn voeten gemaakt worden. Want met één offer heeft Hij hen die geheiligd worden, tot in eeuwigheid volmaakt. En de Heilige Geest getuigt het ons ook. Want na eerst gezegd te hebben: Dit is het verbond, dat Ik met hen na die dagen zal sluiten, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun hart geven en Ik zal die in hun verstand schrijven, en aan hun zonden en hun wetteloze daden zal Ik beslist niet meer denken.” (Hebreeën 10:11-17 HSV)
Dit Bijbelgedeelte laat zien dat de offers nooit afdoende konden zijn, maar dat het offer van de Here Jezus, Hij gaf Zijn leven, eeuwigheidswaarde heeft. Christus, onschuldig, betaalde met Zijn leven de zondeschuld welke wij, mensen, NOOIT zouden kunnen betalen.
Dit kostte Satan, de overste der wereld (Joh. 16:7-11), de kop, want een ieder die gelooft in het offer van Christus, en het derhalve aanneemt, ontglipt uit zijn greep:
“Want u was voorheen duisternis, maar nu bent u licht in de Heere; wandel als kinderen van het licht” (Efeziërs 5:8 HSV)
Satan zal even gedacht hebben dat hij won, toen Christus aan het kruis stierf, maar zal met ontzetting hebben toegekeken toen onze Heiland opstond uit de dood! (Joh. 20)
Onze tegenstander gaat nu, totdat er definitief met hem afgerekend wordt (Openb. 20:10), rond “...als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden.” (1 Petrus 5:8b HSV)
Het Kind kwam naar de aarde om ons met God te verzoenen:
“Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de liefde, niet dat wij God lief hebben gekregen, maar dat Hij ons liefhad en Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden.” (1 Johannes 4:9-10 HSV)
Als je nu Kerstfeest gaat vieren zonder de werkelijke reden tot feesten te erkennen, wat betekent het dan nog? Een feestmaal zonder dat het werkelijk feest in je hart is, wat stelt het nog voor? Het is zoals Paulus schrijft:
“...Laten wij dan maar eten en drinken, want morgen sterven wij.” (1 Corinthiërs 15:32b HSV)
Tenslotte de uitdrukking "vrede op aarde":
betekent dat één of twee (Kerst)dagen wapenstilstand om vervolgens weer tot de orde van de dag over te gaan? Of heeft "vrede op aarde" een andere betekenis?
Aan wie werd die vrede nu werkelijk beloofd?
“Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen.” (Lukas 2:14 HSV)
De "New American Standard Version" zegt het als volgt:
"Glory to God in the highest, and on earth peace among men with whom He is pleased."
Dit vers geeft duidelijk aan dat God vrede geeft aan diegenen in wie Hij een welbehagen heeft, m.a.w. die vrede is niet algemeen.
Het is ook niet zo dat de oprechte gelovigen, welke in dit vers bedoeld worden, in vrede zullen kunnen leven, kijk maar eens naar het volgende vers:
“Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat u in Mij vrede zult hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen.” (Johannes 16:33 HSV)
Het gaat hier dus om een innerlijke vrede, bewerkstelligd door het aannemen en geloven in Jezus Christus en Zijn verzoenend offer.
Niet een uiterlijke vrede zoals de wereld die geeft, maar een werkelijke vrede zoals alleen God die kan geven aan hen die Hem liefhebben:
“Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. Wie Mij niet liefheeft, neemt Mijn woorden niet in acht; en het woord dat u hoort, is niet van Mij, maar van de Vader, Die Mij gezonden heeft. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, terwijl Ik bij u verblijf. Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb. Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.” (Johannes 14:23-27 HSV)
“Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus.” (Romeinen 5:1 HSV)
Ook dit Bijbelvers spreekt voor zichzelf: oprechte Christenen hebben vrede met God, door het rechtvaardigende offer van Christus.
Laat vanaf nu Kerst werkelijk Feest zijn, laat het Kind toe in uw leven en ontvang eeuwige vrede in uw hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten